دانلود رمان زعم‌‌ زرد از زهرا زنده‌دلان

بخشی از رمان زعم‌‌ زرد

همین که راضی می‌شه جای خوشحالی داره. نگاه شعف زده‌ام رو به ساعتم می‌ندازم و با بلند شدن از روی زمین می‌گم:
- پس پاشو تا روده کوچیکه روده بزرگه‌‌م رو نخورده!

با اکراه بلند می‌شه و احساس می‌کنم باز می‌خواد بهونه‌ای جور کنه.
- ولی کیارش اگه...
- روده کوچیکه روده بزرگه رو خورد یه لیوان آبم روش!

این بار بلندتر می‌خنده و به ناچار همراهیم می‌کنه. پا به پای هم محوطه‌ی دانشگاه رو رد می‌کنیم و بعد از گذشت چند دقیقه سوار ماشین می‌شیم. به لطف نقشه‌ی گوشی، مسیر نزدیک‌ترین غذاخوری رو پیش می‌گیرم و این بار از ترانه می‌خوام با آهنگ‌هاش فضای ماشین رو عوض کنه. چند آهنگ اولش از شایع‌ست و خودش برخلاف خواست من ردشون می‌کنه، یک آهنگ از محسن یگانه پخش می‌شه و ظاهراً خیالش رو راحت می‌کنه. نگاهش رو به بیرون می‌سپره و توی فکر فرو می‌ره، این توی فکر فرو رفتنش آنقدری طول می‌کشه که آهنگ درحال پخش تموم می‌شه و جاش رو به آهنگ جدیدی می‌ده،  آهنگ به‌شدت آشنایی که لبخند رو روی لب‌هام می‌کاره؛ پس حسم دروغ نمی‌گفت، ترانه تو آخرین قراری که با هم داشتیم دلش رو به صدای داریوش باخته بود و این به طرز خاصی خوشحالم می‌کنه!